Even een korte update over mijn progressie na mijn achillespees blessure en wat ik de afgelopen maanden allemaal heb gedaan.
Het herstel van mijn achillespees blessure duurde al met al fysiek ongeveer 10-12 maanden en mentaal wellicht nog wat langer. Ik ben in die tijd behoorlijk wat aangekomen (ging van 82kg naar 89kg) en raakt behoorlijk wat spierkracht kwijt in mijn dijbeen en kuit. Zie het verhaal over mijn herstel hier.
Toen ik weer volledig hersteld was ben ik niet gelijk begonnen met voetballen maar ben ik begonnen met krachttraining om mijn been weer aan te sterken. Daarnaast ben ik intermittent fasting gaan volgen om af te vallen. Hierdoor was ik vrij snel weer op mijn oude gewicht en dacht ik mooi door te kunnen gaan met sporten, het voetballen weer op te pakken en voor dat Achilles figuur te gaan.
Nou mooi niet dus, het leven had heel iets anders voor mij in petto…..
Mijn moeder werd gediagnosticeerd met longkanker en overleed kort na de diagnose. Niet veel later gingen mijn vriendin en ik na 9 jaar uit elkaar en ben ik verhuisd naar een nieuwe stad. Een erg heftige periode in mijn leven en sport en werken aan deze website stond even op een heel laag pitje.
Dit ben ik in de afgelopen maanden weer langzaam aan gaan oppakken. Ik voetbal onregelmatig in een vriendenteam dus ben ik voor de fitness (en het sociale aspect) een gym gaan zoeken die ook bokstraining geeft. Waarom bokstraining?
- Meer gericht op bovenlichaam (onderlichaam ontzien voor het voetballen).
- Goede manier om mijn emoties te uiten (en die waren er veel!).
- Goed voor de conditie.
- Achilles was een krijger en een krijger blinkt uit in tenminste 1 vechtsport.
- Sociaal aspect zodat ik wellicht wat vrienden kon maken.
De combinatie voetbal, boksen en intermittent fasting heeft behoorlijk zijn vruchten afgeworpen. Op het moment van schrijven weeg ik 76 kg, dat is maar liefst 13kg minder dan in mijn hoogtij dagen na de achilles ruptuur. Zie hier de voor en na fotos:
Ik ben er nog lang niet (Mijn streefgewicht is +- 70kg) maar ben erg tevreden met het resultaat tot dusver. Sinds mijn achillespees ruptuur heb ik behoorlijk wat geleerd over mijn lichaam, krachtopbouw en afvallen, iets dat ik dolgraag met jullie wil delen. Ik heb binnenkort zelfs een zeer interessant artikel over afvallen, dat je zeker gaat verrassen! Dus ik hoop dat je me blijft volgen en schrijf je vooral in of wordt lid van de Facebook groep!
3 gedachten over “Achillespees blessure hersteld, en nu? (+ Foto’s)”
Goedemorgen, mijn naam is Robbert. Wat een verhaal zeg. Tegenslag, opkrabbelen en weer tegenslag.
Op dit moment ben ik herstellende van een rechter achillespeesruptuur. Ik ben 3 weken geleden geopereerd middels Mitek ankers in mijn hielbeen. Eea knapte eveneens tijdens het sporten en ben direct doorgereden naar de SEH. Daar in het gips en de dag erna onder het mes. Vandaag 3 weken terug de “knap” en morgen 3 weken gelden de operatie.
Na 10 dagen “gips” kreeg ik de Achillotrain (gelijkwaardige kous) met links en rechts 8 en 5 mm hakverhoging. Donderdag mag de 5mm eruit en sta ik weer met beide benen een stukje dichter bij de grond. Iets wat figuurlijk erg hard nodig is want ik zie nogal beren op de weg en wil eea nog niet echt accepteren. Ik ben dan ook als de dood dat eea niet goed zit. Denk aan te los, dus met te veel lengte geopereerd waardoor de kracht op de kuitspier minimaal is en op de tenen staan niet werkt. Maar ik weet ook dat ik dat idee moet loslaten en daar pas over een week of 5 aan moet denken.
Ook mijn ooit zo strak gespierde kuit is nu niet meer dan losse zak waar nog ergens een spier in zou moeten schuil gaan.
Weinig beweging in mn rechter kuitspier tijdens het bewegen van mijn voet. Dat tov mijn goede been. Vandaar ook de angst mbt mijn kuitspier en de lengte ervan na operatie.
Bij het idee dat jij 9 tot 10 maanden bezig bent geweest tot waar je nu bent draait mn maag om. Ieder jaar ga ik op wintersport. Iets dat ik vanaf mn 3e (dus al 39 jaar) doe. Het idee dat dit in februari misschien niet mogelijk is, denkende aan die 9 maanden……..
Vanaf volgende week hoop ik aan de bak te gaan met fysio. Ik heb vorige week, na het omkrijgen van mn kous, direct mijn eerste gesprek gehad bij een fysiotherapeut bij mij om de hoek voordat ik 3 uur later naar Spanje vloog vokr mijn vakantie. Waar ik nu zit. Top timing dus. Ik twijfel alleen of zij kan geven wat ik nodig heb. Ik denk na jouw verhaal gelezen te hebben dat ik eerder op zoek moet gaan naar een sportfysio.
Maar na jouw verhaal gelezen te hebben ga ik ervoor. Zo’n behoefte ok ook weer te trainen (kickboksen) en dat been weer goed in beweging te krijgen.
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat en of je nog verdere tips en adviezen hebt.
Mvg Robbert
Hoi Robert! Een super late reactie van mij, maar hopelijk beter laat dan nooit! Ik begrijp je angst helemaal, die heb ik ook gehad. Hoe gaat het nu met jou? Ik zou je willen aanraden om te denken aan de lange termijn. Het is super vervelend om in februari niet op wintersport te gaan, maar sla het nu een jaartje over en ga de volgende 10, of misschien zelfs 20 jaar nog op wintersport! Ik heb alle vertrouwen erin dat je achillespees gewoon goed zal genezen, en zelfs al zou de pees iets langer worden (of korter) met genoeg training en beweging zal je weer helemaal de oude worden. Tenzij je een 100m sprinter wilt worden zal je die tolerantie in je pees in de praktijk niet gaan voelen.
Ik voetbal gewoon weer als de oude ondanks dat ik voel dat mijn rechter kuit net wat minder op spanning is als linkt, het is helemaal goed. Ik ben benieuwd naar je progressie de afgelopen maanden, laat het ons weten!
Ik heb je verhaal over revalidatie na achillespeesblessure met veel interesse gelezen. Ik ben aan mijn achillespees geopereerd waarna ik een hele tijd uit de roulatie was. Ik concentreer me nu op andere zaken, want hardlopen zit er nog steeds niet in. Wel deel ik de ervaring van het effect van intermittent fasting. De kilo’s vlogen eraf. Alleen mijn lovehandles krijg ik maar niet weg. Dat zijn altijd de laatste vetkussentjes die verdwijnen.